רַקוֹנְטוֹ קוּן מתנהלת היכן שהוא במרחב הפנטסטי של בדיון אתנוגרפי. יש בה קדמוניות ועתידנות, אבסורד ואופל, תוגה ואינטנסיביות גופנית. לצד שכלולו המתמשך של חזון אסתטי המבוסס, בראש ובראשונה, על התנועה האנושית, ניצבת בלב פרקטיקת שיתוף הפעולה של צוק ופישוף, האינטראקציה המורכבת בין הנראה והנשמע. האופן בו הם עובדים בתוך, מסביב וכנגד החוזה האודיו־ויזואלי, שואב את השראתו מטווח רחב של מסורות אורקוליות – סאונד־ארט, קולנוע, בלט, מוזיקת פופ ופולקלור. המיזוג הרב־תחומי האופייני להם בין מחול, סאונד ומיצג, מתקיים בשיא מורכבותו במרחב הפואטי שבין הקולי לחזותי.

רַקוֹנְטוֹ קוּן נוצרה ועלתה לראשונה ב־2019, בהזמנת CCA תל אביב-יפו, כחלק מהתערוכה "נועה צוק ואהד פישוף: עבודות". את התערוכה, אשר הוקדשה לגוף העבודה המשותף והייחודי של השניים, אצר מנהל המרכז, ניקולה טרצי. ההעלאה המחודשת של רקונטו קון בקיץ 2023, עם קאסט רקדנים חדש לגמרי, איפשרה לצוק ופישוף, שמופיעים גם הם בעבודה, לחזור אליה, לערוך שינויים ולעבד אותה מחדש. העבודה נוצרה לגלריה הרב־תכליתית ע"ש מארק שימל, הממוקמת בקומה העליונה של המרכז. הקהל יושב מסביב, קרוב למופיעים, תוחם בגופו את זירת ההתרחשות. כל הטקסטים המופיעים ביצירה, חלקם בצורת שירים, נכתבו באספרנטו, השפה האוטופית הבינלאומית שהמציא לודוויג זמנהוף בשלהי המאה התשע-עשרה.

נועה צוק ואהד פישוף יוצרים במשותף עבודות מחול לבמה ולמצלמה מאז 2008. יצירותיהם הוצגו ונוצרו בהזמנת להקות, פסטיבלים ומוסדות אמנות בישראל, ארה״ב, שווייץ, סינגפור, גרמניה, נורווגיה, סקוטלנד, אנגליה, רוסיה, איטליה ועוד.

רַקוֹנְטוֹ קוּן נוצרה בתמיכתם של CCA תל אביב-יפו; משרד התרבות והספורט; מועצת הפיס לתרבות ולאמנות; וקרן יהושע רבינוביץ' לאמנויות, תל אביב.

בימוי וכוריאוגרפיה: נועה צוק ואהד פישוף

מוסיקה, טקסט, וידאו: אהד פישוף

רקדנים.יות: גון בירן, קורנליה מריה תמרה לך, שי קוקוי

עזרה בהעלאה מחודשת (2023): שין-יי שיאנג, אורי קרול, מתן דוד

תאורה: דני פישוף

תלבושות: חני סירקיס

צילום: גוני ריסקין

راكونتو كون هي مقطوعة رقص تحدث في مساحة الفنتازيا العائمة في الخيال الروائي الإثنوغرافي. سماتها بدائية ومستقبلية في آن بمزيج من العبث والحزن والظلمة والقوة الجسدية. يعبّر العمل بشكل مفصّل عن رؤية جمالية لا تكفّ عن التشكل في الحركة البشرية، هذا التفاعل المعقد بين المرئي والمسموع هو لبّ عمل نوعا تسوك وأوهاد فيشوف التعاوني. يعمل الفنانان داخل العقد السمعي البصري وبمحاذاته وضده، ويستمدّ تعاونهما طبيعته من تشكيلة واسعة من التقاليد السمعية والبصرية تشمل: فن الصوت، الفيلم، رقص الباليه، البوب والفولكلور. أسلوبهما متعدد التقاطعات إذ يدمج بين الرقص والموسيقى وفن الأداء يعيش في الفضاء الشعري المعلّق بين المسموع والمرئي.

عُرض راكونتو كون لأول مرة في عام 2019 من ضمن برنامج ”نوعا تسوك وأوهاد فيشوف: مجموعة أعمال“ في مركز الفنون المعاصرة تل أبيب يافا. فرصة تنظيم هذا العمل من جديد – وبعد أربع سنوات من العرض الأول وبصحبة طاقم جديد من الراقصين – منحت تسوك وفيشوف إمكانية إعادة النظر في إنتاجهما وصقله من جديد إلى جانب دورهما البارز كمشاركين في العرض. صُممت المقطوعة خصّيصًا لتتلاءم مع صالة العرض متعددة الاستخدامات على اسم مارك شيمل في الطابق الثاني في المركز، وتدعو الجمهور للجلوس بالقرب من المؤدين محددة بالتالي حيّز العرض. النصوص المرافقة للعمل والتي تظهر بعضها بصيغة أغنية كُتبت بلغة الإسبرانتو – اللغة الطوباوية التي ألّفها لودفيك ليجزر زامنهوف في أواخر القرن التاسع عشر.

أُنتج راكونتو كون بدعم من مركز الفنون المعاصرة تل أبيب يافا؛ وزارة الثقافة والرياضة؛ مجلس ميفعال هبايس للثقافة والفنون؛ ومؤسسة يهوشواع رابينوفيتش للفنون، تل أبيب.

إخراج وتصميم رقص: نوعا تسوك وأوهاد فيشوف

موسيقى، نص، وفيديو: أوهاد فيشوف

الراقصون: غون بيران، كورنيليا ماريا تمارا ليخ، شاي كوكوي

مساعدي المسرح (2023): هسن-يي هسيانغ، أوري كرول، متان دافيد

تصميم الإضاءة: داني فيشوف

تصميم الأزياء: هاني سركيس

تصوير فوتوغرافي: غوني ريسكين

Rakonto Kun is a dance piece that takes place somewhere in the fantasy territory of ethnographic fiction. It contains the primeval and the futuristic, with a blend of absurdity, sorrow, darkness, and physical intensity. Alongside the ongoing articulation of an aesthetic vision based, first and foremost, in human movement, at the heart of Noa Zuk & Ohad Fishof’s collaborative practice lies the complex interaction between the ocular and the auditory. The way they work within, around, and against the audio-visual contract draws from a wide range of audio-visual traditions: sound art, film, ballet, pop, and folklore. Their typical interdisciplinary mixture of dance, sound and performance art, exists in its utmost complexity within the poetic space between the audible and the visual.

Rakonto Kun premiered in 2019 as part of “Noa Zuk and Ohad Fishof: Works,” presented at CCA Tel Aviv-Yafo. The re-staging of this work – four years after it was premiered and with an entirely new cast of dancers – allowed Zuk and Fishof, who also actively participate in the work, to revisit, modify, and refine their creation. The piece, tailored for the Marc Schimmel Multipurpose Gallery, located on the second floor of the Center, invites the audience to sit close to and around the performers, physically marking the performance space. The texts featured in the piece, some of which appearing in song form, are in Esperanto – the utopian language invented in the late 19th century by Ludwik Lejzer Zamenhof.

Rakonto Kun was created with the support of CCA Tel Aviv-Yafo; the Ministry of Culture and Sports; Mifal HaPais Council for the Culture and Arts; and the Yehoshua Rabinovich Foundation for the Arts, Tel Aviv.

Direction and choreography: Noa Zuk and Ohad Fishof

Music, text, and video: Ohad Fishof

Dancers: Gon Biran, Kornelia Maria Tamara Lech, Shay Kukuy

Re-staging assistants (2023): Hsin-Yi Hsiang, Ori Kroll, Matan David

Lighting Design: Dani Fishof

Costume Design: Hani Sirkis

Photography: Goni Riskin